ολόστεο(ν)

το (Α ὁλόστεον)

νεοελλ.

βοτ. είδος μικρού ποώδους φυτού

αρχ.

είδος βοτάνης με φύλλα παραπλήσια τού φυτού άγρωστις και με ρίζα λεπτή σαν τρίχα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὁλ(ο)-* + ὀστέον / ὀστοῦν. Η λ. ως επιστημον. όρος τής Νέας Ελληνικής είναι αντιδάνεια, πρβλ. αγγλ. holosteum].